Papa en mama trip

Hej hej!

Om maar meteen met de deur in huis te vallen, helaas heb ik gisteren te horen gekregen dat ik het tentamen niet gehaald heb. Wat een domper! Dat was dus wel even zuur, aangezien ik het nét op een paar puntjes heb laten liggen. Maar goed, 4 april is de herkansing en dan ga ik nog maar een keer keihard mijn best doen om het deze keer wel te kunnen halen.

Gelukkig is dit minder leuke nieuws gisteren gekomen, nadat ik een lang weekend met mijn ouders heb doorgebracht. Dat heeft de pret dus niet bederft! Vrijdagmiddag ben ik naar Kopenhagen gegaan, om daar weer te herenigen met ons pap en mam. Dus ik kom daar heel onschuldig het station op lopen, staat papa ineens voor me neus. Tja zo zie je maar weer dat die mobiele telefoons eigenlijk heel overbodig zijn..

Na weer helemaal het oude vertrouwde gevoel te hebben gecreëerd zijn we vertrokken naar ons hotel, een stukje buiten Kopenhagen. Daar aankomend stond daar een chique hotel te wachten op gevuld te worden met een aantal Hollanders, zo zie je maar weer; ook dat kan je aan papa overlaten. Helaas was er vrijdag geen tijd meer over om wat dingen te bezichtigen, dus zijn we maar op zoek gegaan naar een restaurant. Je zou denken, als er ergens veel eetgelegenheden zijn, dan is het wel in een grote stad als Kopenhagen. Nou dat was inderdaad zo, alleen niet met onze grote dikke vriend genaamd auto. Dit was meteen het begin van een nieuw avontuur. We hadden in een ANWB-boekje een leuk restaurantje gevonden die wij onze magen wel toevertrouwden. Nou, wij op zoek naar dat restaurantje, bleek dat het restaurant niet meer bestond. Inmiddels waren we een half uur en een ontzettend lege maag verder, voordat we tot deze conclusie waren gekomen. Maar geen probleem, want er zijn hier restaurants genoeg! Klopt, maar met het bijzijn van de auto, bleek dit toch een moeilijkere opgave dan gedacht. We hadden onze peilen gericht op een ander restaurant en na plus minus 10 rondjes gereden te hebben hadden we eindelijk een parkeerplaats gevonden. Inmiddels was de rit op zoek naar een restaurant al een uur bezig. Gelukkig was het de moeite waard, want we hadden zó lekker gegeten dat we de dag erop zelfs terug zijn gegaan. Dit keer alleen ZONDER auto.

De volgende dag zijn we de stad gaan verkennen, gelukkig hebben we de dag efficiënt weten in te delen en hebben we bijna alles gezien wat de moeite waard is. Eerst hebben we de hoofdstad van Denemarken vanuit het water bezichtigd en daarna hebben we genoten van een bustour. Toen hebben we ook de welbekende kleine zeemeermin bezocht. De naam liegt er inderdaad niet om, ze is echt klein! Dat er zoveel toeristen komen kijken naar dat ene kleine standbeeldje is toch wel iets aparts. Maar ja, je moet het natuurlijk wel gezien hebben als je in Kopenhagen bent.

Zondag hebben we al vroeg onze koffers gepakt voor onze reis naar een wat Noordelijker gelegen plaatsje in Zweden, Malung. Voor mij is het alsof ik in het Noorden van Zweden ben geweest, maar eigenlijk ligt het net iets hoger dan het midden van het land, 700 kilometer hier vandaan. Tijdens de reis hebben we het prachtige Zweden kunnen bewonderen, nu heb ik toch wel een heel ander beeld van Zweden. Voorheen was ik nog maar 4 keer buiten de stad geweest, dus er ging een hele nieuwe wereld voor me open! Aan het einde van de middag kwamen we aan in Malung en ja hoor, er lag sneeuw!! Dit keer had ik de winter in mijn bol!

Maandag, 17 maart 2008, de dag dat papa 47 jaar werd! Dat moest natuurlijk gevierd worden. Na ’s ochtends een verjaardagsontbijt (inclusief versierde stoel) genuttigd te hebben zijn we dan ook vertrokken naar de piste, omdat hij daar zo van houd. Tja eigenlijk had ik dat liever niet gedaan natuurlijk, maar ja ik moet toch iets voor hem over hebben. Dus zijn we die dag met tegenzin gaan skiën, in mijn geval snowboarden, en zijn we op snowscootersafari gegaan. Grapjeeeee! Dit was de reden waarom ik bijna twee hele dagen heb gereisd, inderdaad om één dag de sneeuw te zien. Eerst de snowscootersafari gedaan, wat een belevenis! We zijn op plaatsen geweest waarvan wij dachten dat er nog nooit iemand geweest was, het was alleen de natuur en wij met onze scooters. Daarbij kwam dat het weer uitstekend was, dus de combinatie van een stralend blauwe hemel, kristalwitte sneeuw, bergen tot zover de horizon reikte en dat in the middle of nowhere, zorgde voor het perfecte plaatje. Daarna hebben we nog een aantal afdalingen gedaan met onze ski’s en snowboard. Deze dag was echt een onvergetelijke ervaring! Het feit dat ik dat heb mee mogen maken met pap en mam in Zweden is toch wel echt geweldig! Bedankt daarvoor pap en mam!

Dinsdag ben ik weer vertrokken naar het zuiden van Zweden. Na een 9,5 uur durende reis was ik eindelijk weer thuis, het was een lange dag maar dat was het waard. De reis verliep eigenlijk heel relaxed, tot het moment dat ik tot de conclusie kwam dat ik mijn sleutels vergeten was. Eigenlijk was ik toen nog vrij relaxed, want ik wist dat Aniek nog een reservesleutel had van mijn kamer. Maar toen zij mij liet weten dat ze die toch echt niet had, kreeg ik het toch wel een beetje warm. Want dat zou betekenen dat ik 4 dagen niet in mijn kamer kon!! Gelukkig had die slimmerd niet goed gekeken en was er uiteindelijk niets aan de hand!

Nu is het tijd om weer uit te kijken naar komende week, zaterdag komt Jan mij opzoeken! Kunnen we samen paaseieren gaan zoeken :D en we gaan ook nog een paar dagen naar Malmö. Volgende week heb ik ook paasvakantie dus dat komt helemaal goed uit. Ik heb er zin in!

Liefs,

Anne